Linki

• ,,(...)człowiek nigdy nie wyrobi sobie o nikim właściwego pojęcia .Stwarza obraz i kontent.
• Inny testament Jana Pawła II, Ksiegarnia, Jan Paweł II
• Inny nie będę - Ryszard Rynkowski, Polskie midi
• Inny front - Miłada Jędrysik EBOOK, E-booki
• Inny czlowiek, eBooks txt
• Inny, eBooks txt
• Intel Xeon Phi Coprocessor Architecture and Tools, Literatura, Xeon Phi
• Intel Xeon Phi Coprocessor High Performance Programming By James Jeffers, Literatura, Xeon Phi
• Inne światy inne drogi Wojciech Giełżyński, E booki, Literatura faktu
• Instytucje justyniana - Witold Wołodkiewicz, 5 - Inne opracowania szczegółowe
• Instrukcja montazu Toyota Land Cruiser 100, Diagnostyka aut, Literatura poradniki, Motoryzacja
• zanotowane.pl
• doc.pisz.pl
• pdf.pisz.pl
• modologia.keep.pl

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Streszczenie

Gustaw Herling- Grudziński- „Inny Świat”

Część pierwsza

Witebsk – Leningrad – Wołogda
Jest koniec lata 1940 roku. Gustaw, główny bohater utworu i jednocześnie narrator, opowiada o swoim pobycie w więzieniu w Witebsku. Po kilku miesiącach uciążliwego śledztwa został uznany za niemieckiego szpiega i skazany na pięć lat więzienia. W celi zaprzyjaźnia się ze starym Żydem, którego syn jest oficerem Armii Czerwonej. W listopadzie Gustaw wraz z innymi więźniami zostaje przewieziony do Leningradu i umieszczony w „Pieriesyłce”, gdzie czeka na transport do obozu w celi 37. Pewnego dnia o północy rozpoczyna się wyczytywanie nazwisk. Gustaw wraz z innymi zostaje przeprowadzony do pociągu. W przedziale obserwuje ulubioną grę rozrywkę „urków” (wielokrotnych przestępców): grę w karty o cudze rzeczy. Jako jedyny wysiada na stacji w Wołogdzie i następnego dnia zostaje przewieziony do Jercewa.

Nocne łowy
Obóz w Jercewie został wybudowany przez więźniów, wysadzonych w archangielskim lesie. Po czterech latach stał się centrum kargopolskiego ośrodka przemysłowego. Rządy sprawują tu „urkowie”, którzy stworzyli swoistą „republikę więźniów” i nocami osądzają i mordują więźniów politycznych oraz urządzają łowy na kobiety. Gustaw po przybyciu do obozu dostaje skierowanie do szpitala. Po dwóch tygodniach wraca do baraku i dzięki sprzedanym butom oficerskim, otrzymuje przydział do brygady tragarzy. W nocy jest świadkiem gwałtu, dokonanego przez „urków” z jego brygady na Marusi. Ich przywódca, Kowal, odprowadza następnie dziewczynę do baraku kobiecego. Następnego dnia Marusia zjawia się w ich baraku i spędza noc na pryczy Kowala. Związek ten powoduje rozłam wśród „urków”. Aby zażegnać konflikt, Kowal oddaje dziewczynę swym towarzyszom. Po trzech dniach Marusia opuszcza Jercewo, zgłaszając się dobrowolnie na etap do Ostrownoje.

Praca
Dzień po dniu
Więźniowie w Jercewie są budzeni każdego dnia o wpół do szóstej rano. Po porannym apelu udają się do kuchni, gdzie stają przy jednym z trzech kotłów. Przydział ten zależy od wyrobionej przez brygadę normy. O wpół do siódmej jako pierwsze obóz opuszczają brygady „lesorubów”, które muszą przemaszerować kilka kilometrów do miejsca pracy. Praca w lesie uznawana jest za najcięższą. Wśród więźniów częste są przypadki „tufty” – oszustwa, dzięki któremu mogą podnieść wydajność grupy. Natomiast przydział do brygady tragarzy uznawany jest za rodzaj społecznego awansu. Po dwunastu godzinach pracy, więźniowie wracają do obozu, a ich dzienna norma zostaje przekazana do zarządu obozu.

Ochłap
W miesiąc po przyjeździe Gustawa do Jercewa przybywa nowy etap. W obozie zostaje tylko jeden skazaniec, Gorcew, który natychmiast rozpoczyna pracę w lesie. W grudniu w Jercewie zatrzymuje się etap z Kruglicy. Jeden z więźniów rozpoznaje w Gorcewie pracownika charkowskiego więzienia, który torturował przesłuchiwanych. Więźniowie zaczynają bić Gorcewa, który następnego dnia trafia do ambulatorium. Na jego skargę nie reagują dowódcy obozu. Mężczyzna zostaje skierowany do najcięższej pracy, stara się o zwolnienie. Pod koniec stycznia, wycieńczony fizycznie i psychicznie, traci przytomność. W r. w , zm. r. w ) – pisarz, eseista, , dziennikarz, żołnierz, więzień .

Pisarz urodził się w polsko-żydowskiej rodzinie. Jego matka, Dorota z Bryczkowskich była Polką, ojciec, Jakub (Josek) Herling-Grudziński Żydem, prawdopodobnie spolonizowanym, znającym . W 1919 r. rodzice pisarza mieszkali w , jednakże sporo czasu spędali też w nieodległych Skrzelczycach gm. , gdzie mieścił się duży folwark, którego byli właścicielami i gdzie przyszedł na świat Gustaw. Narodziny syna, po Eugenii, 9Maurycym zwanym Morkiem i Łucji zwanej Sarą, czwartego dziecka, ojciec zgłosił dopiero r. w . W metryce urodzenia, sporządzonej przez Romana Kapuścińskiego, dziadka , zapisano, że 20 maja na folwarku w Skrzelczycach urodziło się dziecię płci męskiej, któremu przy wypełnieniu religijnego obrządku nadano imię Gecel vel Gustaw.

W 1921 r. folwark w Skrzelczycach został sprzedany i od tej pory, do wojny, rodzina mieszkała w Kielcach – matka z dziećmi i w – Jakub Herling-Grudziński, który nabył tam duży młyn i dom. W późniejszych latach pisarz wspominał z sentymentem Suchedniów, niewielkie miasto w , m.in. w dziele .

W Kielcach też Gustaw Herling-Grudziński uczęszczał do Gimnazjum im. M. Reja (obecnie ).

Studiował 2 lata filologię polską na , pisał dla czasopism Ateneum, Pion, Nowy Wyraz, był kierownikiem tygodnika Orka na Ugorze.

założył wraz z kolegami jedną z pierwszych polskich organizacji konspiracyjnych . Był jej szefem przez 2 miesiące.

W marcu próbował przedostać się z Grodna na Litwę. Wynajęci przez niego przemytnicy okazali się jednak być na usługach i Grudziński został aresztowany zaraz po opuszczeniu miasta. Umieszczono go w tamtejszym więzieniu, gdzie został szybko skazany na 5 lat pobytu w obozach. Następnie, poprzez więzienia w , i trafił do łagru w . po dramatycznej głodówce protestacyjnej został stamtąd zwolniony na mocy – obowiązującego już od niemal pół roku – układu . Wstrząsający opis rzeczywistości obozowej zawarł później w książce

w miejscowości Ługowoje udało mu się przyłączyć do armii gen. . Walczył m.in. pod , za co otrzymał order .

Po wojnie w roku został emigrantem politycznym. Wraz z żoną Krystyną (z domu Stojanowską) przeniósł się do gdzie był publicystą londyńskiego tygodnika Wiadomości. Współtworzył i redagował miesięcznik . Był także członkiem . Współpracował z w kraju.

W roku umarła jego żona Krystyna.

W latach - pracował dla w . W r. osiadł na stałe w gdzie poślubił Lidię, córkę . Zmarł w wieku 81 lat. Był członkiem . W roku 1990 został laureatem , w 2000 r. odebrał w Krakowie .

7