image Home       image Fowles,       image Fitzgerald,       image r04 06 (9)       image R 22MP (3)       image 45 (3)       

Linki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Instalacje grzewcze
Ogrzewanie ma na celu zapewnienie w³aœciwej temperatury wewn¹trz budynku. Iloœæ potrzebnej do tego ener-
gii zale¿y od: kubatury, konstrukcji œcian, stropów i dachu, usytuowania budynku wzglêdem stron œwiata, ro-
dzaju terenu (os³oniêty czy wystawiony na dzia³anie wiatru, promieniowania s³onecznego itp.), a tak¿e syste-
mu ogrzewania budynku i jego sprawnoœci.
Budynek mieszkalny powinien byæ wyposa¿ony w instalacjê centralnego ogrzewania lub inne rodzaje in-
stalacji albo urz¹dzeñ grzewczych. W budynkach do 3 kondygnacji dopuszcza siê stosowanie pieców i
trzonów kuchennych na paliwo sta³e, o ile nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospo-
darowania przestrzennego.
Instalacje centralnego ogrzewania powinny byæ wyposa¿one w odpowiedni¹ aparaturê kontroln¹ i po-
miarow¹, zapewniaj¹c¹ ich sprawne i bezpieczne u¿ytkowanie.
Obudowa pionów instalacji centralnego ogrzewania powinna umo¿liwiaæ wymianê instalacji bez naru-
szania konstrukcji budynku.
Zapotrzebowanie na
ciepło
Wielkość instalacji i koszty ogrzewania
Przy projektowaniu instalacji oblicza siê zapotrzebowanie na ciep³o dla wszystkich pomieszczeñ w budynku,
które zale¿y od wielu czynników, takich jak: konstrukcja budynku (œciany, drzwi, okna), strefa klimatyczna, po-
³o¿enie budynku, rodzaj Ÿród³a ciep³a i jego parametry. W obliczeniach uwzglêdnia siê straty ciep³a przez prze-
grody i wentylacjê oraz zyski pochodz¹ce od promieniowania s³onecznego, wytwarzane przez mieszkañców,
od oœwietlenia, dzia³ania urz¹dzeñ elektrycznych i gotowania.
Elementy systemu c. o.
System centralnego ogrzewania sk³ada siê z kot³a, instalacji centralnego ogrzewania oraz grzejników. Woda z
kot³a jest rozprowadzana przewodami do grzejników, mo¿e te¿ zasilaæ ogrzewanie pod³ogowe. Oprócz zasila-
nia instalacji centralnego ogrzewania kocio³ mo¿e przygotowywaæ ciep³¹ wodê u¿ytkow¹. W dawniejszych
systemach obieg wody w instalacji centralnego ogrzewania by³ wymuszany grawitacyjnie dziêki ró¿nicy ciê-
¿arów wody zimnej i ciep³ej (l¿ejsza woda ciep³a, unosz¹c siê do góry, zasila³a grzejniki). Obecnie najczêœciej
projektuje siê system obiegu zamkniêtego z wymuszaj¹c¹ pomp¹ obiegow¹, który jest bardziej sprawny. Kot³y
pracuj¹ce w tym systemie musz¹ mieæ zainstalowane wzbiorcze naczynie ciœnieniowe i zawór bezpieczeñ-
stwa, chroni¹ce instalacjê przed nadmiernym wzrostem ciœnienia. Pompa obiegowa, zainstalowana najczê-
œciej na rurze powrotnej, wymusza obieg wody w instalacji.
Kotły gazowe
Kotły gazowe zwykłe
Kot³y gazowe dzielimy na
jednofunkcyjne
i
dwufunkcyjne
. Kot³y jednofunkcyjne zasilaj¹ tylko system cen-
tralnego ogrzewania. Kot³y dwufunkcyjne dodatkowo ogrzewaj¹ wodê u¿ytkow¹ (c.w.u.). System ogrzewania
wody u¿ytkowej mo¿e byæ przep³ywowy lub pojemnoœciowy.
Sk¹d mo¿na czerpaæ gaz?
W gospodarstwach domowych stosuje siê ró¿ne rodzaje gazu: ziemny wysokometanowy, ziemny za-
azotowany, p³ynny (propan– butan). Ka¿dy z nich ma inn¹ wartoœæ opa³ow¹. Gaz ziemny jest l¿ejszy od
powietrza, a gaz p³ynny ciê¿szy. Gaz ziemny jest bezwonny lub o bardzo s³abo wyczuwalnym zapachu.
Wszystkie rodzaje gazu tworz¹ z powietrzem mieszanki wybuchowe. Czêœæ kot³ów dostêpnych na rynku
mo¿e byæ zasilana zarówno gazem ziemnym jak i p³ynnym. Inne mog¹ pracowaæ tylko na gaz ziemny.
Je¿eli budynek jest pod³¹czony do sieci gazowej, to ogrzewanie gazowe jest bardzo dobrym rozwi¹zaniem.
Je¿eli do budynku nie jest doprowadzony gaz, to jedyn¹ mo¿liwoœci¹ jest zastosowanie gazu p³ynnego. In-
stalacja jest wtedy doœæ kosztowna, oprócz kot³a konieczny jest bowiem zbiornik do magazynowania gazu.
354
INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003
INSTALACJE
Poradnik Buduj¹cego Dom
Klasyfikacje, definicje, parametry
Warunki bezpieczeñstwa
Instalacja gazowa musi spe³niaæ wymogi bezpieczeñstwa. W przypadku czerpania gazu z sieci warunki
techniczne przy³¹czenia okreœla dostawca gazu. Na przy³¹czu musi byæ zainstalowany zawór g³ówny
umo¿liwiaj¹cy odciêcie dop³ywu gazu od instalacji. Musi on byæ umieszczony na zewn¹trz budynku w
miejscu ³atwo dostêpnym, zabezpieczonym przed uszkodzeniem; miejsce usytuowania zaworu musi byæ
jednoznacznie oznakowane. Szczegó³owe warunki i odleg³oœci s¹ bardzo dok³adnie okreœlone w przepi-
sach. Niezwykle wa¿ne jest zachowanie wymogów bezpieczeñstwa przy instalacji zbiorników gazu p³yn-
nego, które mog¹ stanowiæ du¿e zagro¿enie. Stan techniczny instalacji gazowych powinien byæ regular-
nie kontrolowany. Wszystkie prace przy instalacjach gazowych nale¿y powierzaæ osobom z odpowiedni-
mi uprawnieniami.
Gaz p³ynny w butlach (propan– butan) mo¿e byæ stosowany do zasilania urz¹dzeñ gazowych pod wa-
runkiem zainstalowania w jednym mieszkaniu nie wiêcej ni¿ dwóch butli , przy³¹czonych do urz¹dzeñ ga-
zowych, o zawartoœci gazu do 11 kg ka¿da.
Kotły gazowe
jednofunkcyjne
dwufunkcyjne
System przep³ywowy
dzia³a tylko podczas poboru wody. Temperaturê ciep³ej wody (najczêœciej do 50°C)
ustawiamy przy pomocy regulatora. Ustalon¹ temperaturê mo¿emy otrzymaæ pod warunkiem zachowania
okreœlonej prêdkoœci przep³ywu wody. Je¿eli zwiêkszymy strumieñ, temperatura wody obni¿y siê. Niektóre
kot³y maj¹ wbudowany ogranicznik przep³ywu wody, który zapobiega spadkowi temperatury. Prêdkoœæ prze-
p³ywu wody nie mo¿e te¿ spaœæ poni¿ej okreœlonego poziomu (najczêœciej 2– 3 l na minutê). Palnik wy³¹cza
siê wtedy automatycznie.
Prêdkoœæ przep³ywu wody podczas nape³niania wanny wynosi oko³o 10 l/ min. Zale¿nie od modelu kot³a woda
ogrzewa siê wówczas do temperatury 35°– 40°C. Jednoczeœnie mo¿e siê obni¿yæ ciœnienie wody w innych
punktach poboru. Podczas k¹pieli pod prysznicem prêdkoœæ przep³ywu wody wynosi 6 l/ min, a woda ogrze-
wa siê do temperatury 50°C.
Kot³y dwufunkcyjne przep³ywowe nie zapewniaj¹ komfortu w korzystaniu z ciep³ej wody. Nadaj¹ siê do sto-
sowania przede wszystkim w ma³ych domkach jednorodzinnych, z jedn¹ ³azienk¹, przy czym odbiorniki cie-
p³ej wody nie powinny znajdowaæ siê zbyt daleko od kot³a; najlepiej, je¿eli s¹ usytuowane na jednym pozio-
mie.
Korzystanie bez ograniczeñ z ciep³ej wody zapewniaj¹
kot³y pojemnoœciowe
. Woda jest podgrzewana i ma-
gazynowana w zasobniku, wbudowanym w kocio³ lub wolnostoj¹cym. Spotyka siê dwa systemy ogrzewania
wody: bezpoœrednie (wê¿ownic¹) lub poœrednie– metod¹ „zbiornik w zbiorniku” (zasobnik ciep³ej wody u¿yt-
kowej jest zanurzony bezpoœrednio w wodzie centralnego ogrzewania). Pojemnoœæ dostêpnych na rynku za-
sobników wynosi 75– 1000 l (do nape³nienia wanny potrzeba 150 l wody). Kot³y mog¹ te¿ pracowaæ z kilko-
ma zasobnikami, po³¹czonymi w jeden obieg. Po wyczerpaniu siê zapasów ciep³ej wody w pojemniku kot³y
mog¹ funkcjonowaæ jako przep³ywowe.
Zasilanie centralnego ogrzewania jest potrzebne tylko w zimie, natomiast ciep³a woda u¿ytkowa– przez ca³y
rok. W rzeczywistoœci wiêc kocio³ dwufunkcyjny realizuje obie funkcje tylko podczas trwania sezonu grzew-
czego. Poza sezonem grzewczym pozostaje tylko jedna funkcja: podgrzewanie wody na potrzeby gospodar-
stwa domowego. Dlatego kot³y dwufunkcyjne s¹ czêsto wyposa¿one w prze³¹cznik zima/ lato. W po³o¿eniu
„lato” funkcja ogrzewania budynku jest ca³kowicie wy³¹czona i realizowane jest tylko podgrzewanie wody. W
po³o¿eniu „zima” realizowane s¹ obie funkcje, jednak podgrzewanie ciep³ej wody u¿ytkowej jest traktowane
priorytetowo. Oznacza to, ¿e podczas poboru ciep³ej wody np. do k¹pieli, zostaje wy³¹czone centralne ogrze-
wanie, które jest wznawiane po zaprzestaniu poboru. W kot³ach pojemnoœciowych priorytet podgrzewania
ciep³ej wody u¿ytkowej jest realizowany przez kontrolê temperatury ciep³ej wody w pojemniku. Je¿eli tempe-
ratura spada poni¿ej ¿¹danej wartoœci, wy³¹cza siê centralne ogrzewanie i w³¹cza siê podgrzewanie wody. W
lecie nale¿y wy³¹czyæ centralne ogrzewanie, chyba ¿e kocio³ jest wyposa¿ony w regulator pogodowy.
Kot³y gazowe mog¹ byæ stoj¹ce lub wisz¹ce
. Kot³y
stoj¹ce
instaluje siê w kot³owni. S¹ ciê¿kie; wa¿¹ naj-
czêœciej ponad 100 kg. Kot³y
wisz¹ce
nie wymagaj¹ specjalnego pomieszczenia. Mo¿na je instalowaæ w po-
mieszczeniach wysokoœci przynajmniej 2.2 m, pod warunkiem, ¿e nie jest to pomieszczenie przeznaczone na
sta³y pobyt ludzi i zapewniona jest sprawna wentylacja nawiewno– wywiewna. Mo¿na wiêc zawiesiæ kocio³
np. w kuchni lub ³azience. Kot³y wisz¹ce s¹ du¿o l¿ejsze od stoj¹cych (35– 40 kg). Niektóre s¹ dostosowane
wymiarowo do wbudowywania w ci¹g wisz¹cych szafek kuchennych. Trzeba siê jednak najpierw upewniæ,
czy œciana utrzyma ciê¿ar kot³a. Ka¿dy kocio³ musi byæ po³¹czony na sta³e z indywidualnym kana³em spali-
nowym. W pomieszczeniu kot³owni dopuszcza siê przy³¹czenie kilku kot³ów do wspólnego przewodu spali-
nowego, pod warunkiem zastosowania wspólnego skrzyniowego przerywacza ci¹gu.
Systemy c.w.u.
przep³ywowy
pojemnoœciowy
Kotły gazowe
stoj¹ce
wisz¹ce
Kotły gazowe kondensacyjne
Zasada dzia³ania kot³ów kondensacyjnych opiera siê na wykorzystaniu produktów spalania. Podstawowymi sk³ad-
nikami gazu s¹ wêgiel i wodór. W wyniku procesu spalania powstaj¹ para wodna i dwutlenek wêgla. W zwyk³ych
kot³ach gazowych para wodna jest usuwana. W kot³ach kondensacyjnych wykorzystuje siê fakt, ¿e temperatura
spalin jest wy¿sza od temperatury tzw. punktu rosy czyli temperatury, w której nastêpuje skraplanie siê (konden-
sacja) pary wodnej. Sch³adzaj¹c spaliny do temperatury poni¿ej punktu rosy, doprowadza siê do skraplania pary
wodnej, która oddaje swoje ciep³o wodzie zasilaj¹cej instalacjê centralnego ogrzewania. W ten sposób, dziêki do-
datkowo uwolnionemu ciep³u kondensacji, uzyskuje siê sprawnoœæ kot³a wy¿sz¹ ni¿ przy wykorzystaniu tylko cie-
INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003
INSTALACJE
355
p³a spalania gazu. Woda jest ogrzewana w wymiennikach ciep³a. Poniewa¿ temperatura spalin wydostaj¹cych siê
z kot³a jest tylko o 5– 10° wy¿sza od temperatury wody, utrudnione jest wytworzenie ci¹gu kominowego, ko-
niecznego do skutecznego odprowadzenia spalin. Z tego powodu kot³y kondensacyjne nie mog¹ byæ pod³¹czane
do tradycyjnych kominów. Musi byæ zastosowany specjalny system odprowadzania spalin.
Kot³y kondensacyjne najlepiej wspó³pracuj¹ z systemami niskotemperaturowymi, w których temperatura
wody zasilaj¹cej centralne ogrzewania nie przekracza 70°C. Dlatego nadaj¹ siê bardzo dobrze do zasilania
ogrzewania pod³ogowego.
Kondensat ma dzia³anie agresywne, dlatego zarówno kocio³, jak i komin musz¹ byæ wykonane z materia³ów
odpornych na korozjê. Skropliny s¹ odprowadzane do œcieków. Dla kot³ów o niewielkiej mocy (do 25 kW) iloœæ
skroplin jest na tyle ma³a w stosunku do iloœci œcieków, ¿e nie stanowi zagro¿enia dla elementów kanalizacji.
Dla kot³ów o wiêkszej mocy skropliny powinny byæ zbierane w zbiorniku retencyjnym, a nastêpnie mieszane
ze œciekami domowymi i dopiero odprowadzane do kanalizacji. Skropliny mo¿na te¿ neutralizowaæ za pomo-
c¹ specjalnych œrodków.
Kot³y kondensacyjne mog¹ byæ jednofunkcyjne i dwufunkcyjne. Nie wymagaj¹ one kot³owni. Najlepiej jest za-
instalowaæ kocio³ kondensacyjny na najwy¿szej kondygnacji budynku. Odpada wtedy k³opot z kominem. Prze-
wód spalinowy wyprowadza siê na zewn¹trz.
Kocio³ jedno– czy dwufunkcyjny?
Kupno kot³a dwufunkcyjnego nie zawsze ma sens. Sezon grzewczy w Polsce trwa kilka miesiêcy, a dni
bardzo zimne stanowi¹ tylko niewielk¹ jego czêœæ. Mo¿e siê wiêc okazaæ (szczególnie w przypadku bu-
dynków dobrze ocieplonych), ¿e moc kot³a potrzebna do ogrzewania budynku jest stosunkowo niska, a
koniecznoœæ zainstalowania kot³a o du¿o wy¿szej mocy wynika z faktu, ¿e ma on dodatkowo ogrzewaæ
wodê u¿ytkow¹. Kocio³ o wysokiej mocy przez czêœæ czasu bêdzie wiêc pracowa³ przy minimalnym ob-
ci¹¿eniu. Taka praca kot³a jest nieekonomiczna; kocio³ spala wtedy wiêcej gazu ni¿ jest to potrzebne, a
spaliny maj¹ obni¿on¹ temperaturê, co mo¿e prowadziæ do ich skraplania siê w kominie i w konsekwen-
cji jego uszkodzenia.
Kocio³ przep³ywowy czy pojemnoœciowy?
Wybór miêdzy kot³em dwufunkcyjnym przep³ywowym i pojemnoœciowym zale¿y przede wszystkim od
zapotrzebowania na ciep³¹ wodê. Automatyka steruj¹ca wymaga co prawda poniesienia dodatkowych
kosztów, ale powoduje zmniejszenie zu¿ycia gazu.
Kotły z zamkniętą komorą spalania
Kot³y z zamkniêt¹ komor¹ spalania s¹ wyposa¿one w przewód powietrzno– spalinowy (wyprowadzony na ze-
wn¹trz budynku przez œcianê zewnêtrzn¹ lub dach), sk³adaj¹cy siê z dwóch rur, umieszczonych jedna we-
wn¹trz drugiej. Zewnêtrzna rura zasysa powietrze potrzebne do spalania gazu, a wewnêtrzna odprowadza
spaliny. Pobieranie powietrza do spalania i odprowadzanie spalin jest grawitacyjne lub wymuszane przez wen-
tylator (tzw. kot³y turbo). Kot³y z zamkniêt¹ komor¹ spalania nie wymagaj¹ tradycyjnego komina. Natomiast
warunki, dotycz¹ce wymiarów pomieszczenia, w którym instalujemy kocio³, oraz jego wentylacji, s¹ analo-
giczne jak dla pozosta³ych kot³ów gazowych.
Dopuszcza siê wyprowadzenie przez zewnêtrzn¹ œcianê budynku przewodów powietrzno– spalinowych
od urz¹dzeñ gazowych o mocy do 2 kW w wolno stoj¹cych budynkach jednorodzinnych oraz o mocy do
5 kW w pozosta³ych budynkach. Wylot kana³u spalinowego powinien znajdowaæ siê w odleg³oœci przy-
najmniej 50 cm od krawêdzi okien.
Parametry kot³ów gazowych
Podstawowe parametry pracy kot³a to jego moc oraz sprawnoœæ cieplna. Od sprawnoœci kot³a zale¿y jaka
czêœæ zu¿ytego paliwa przekszta³ca siê w ciep³o. Im wiêksza sprawnoœæ kot³a, tym mniej paliwa zu¿y-
wamy przy takiej samej mocy. Nowoczesne kot³y gazowe osi¹gaj¹ sprawnoœæ nawet ponad 90%. Kot³y
gazowe kondensacyjne, które wykorzystuj¹ dodatkowe ciep³o kondensacji, maj¹ sprawnoœæ 107–109%.
Sprawnoœæ kot³ów kondensacyjnych zale¿y od temperatury wody i dlatego nie jest sta³a.
Palniki
atmosferyczne
(in¿ektorowe)
wentylatorowe
(nadmuchowe)
Palniki gazowe
Palniki gazowe dzielimy, w zale¿noœci od sposobu doprowadzenia gazu, na atmosferyczne i wentylatorowe
(nadmuchowe). W palnikach atmosferycznych powietrze potrzebne do spalania gazu jest zasysane wskutek
ró¿nicy ciœnieñ. Takie palniki stosuje siê w kot³ach ma³ej mocy. W palnikach wentylatorowych powietrze jest
dodatkowo nadmuchiwane. Zale¿nie od rodzaju spalania palniki dzielimy na: dyfuzyjne, kinetyczne i kinetycz-
no– dyfuzyjne (ze zmieszaniem wstêpnym gazu i powietrza). Kot³y du¿ej i œredniej mocy s¹ standardowo wy-
posa¿one w palniki z dmuchaw¹, ze zmieszaniem wstêpnym. Regulacja palnika mo¿e byæ p³ynna lub kilku-
stopniowa (najczêœciej jedno–, dwu– lub trzystopniowa). Regulacja stopniowa umo¿liwia ustawienie okre-
œlonej wartoœci mocy. Przy regulacji p³ynnej moc ustawia siê automatycznie, zale¿nie od warunków.
356
INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003
INSTALACJE
Poradnik Buduj¹cego Dom
Klasyfikacje, definicje, parametry
Nowoczesne kot³y s¹ wyposa¿one w zap³on elektroniczny; palnik zapala siê od iskry w momencie w³¹czenia
kot³a. W starszych rozwi¹zaniach wystêpuje tzw. p³omieñ dy¿urny, który zapala siê rêcznie lub zapalark¹. Jego
wad¹ jest to, ¿e mo¿e zgasn¹æ i wówczas kocio³ nie uruchomi siê.
Niektóre kot³y mog¹ pracowaæ na olej albo na gaz; trzeba tylko wymieniæ palnik.
Kotły olejowe
Najczêœciej na rynku oferowane s¹ kot³y olejowo– gazowe, w których paliwem mo¿e byæ albo gaz, albo olej;
wymienia siê tylko palnik. Spotyka siê te¿ kot³y, które mog¹ pracowaæ wy³¹cznie jako olejowe. Kot³y olejowe,
podobnie jak gazowe, dziel¹ siê na
jednofunkcyjne
i
dwufunkcyjne
. Kot³y jednofunkcyjne ogrzewaj¹ wodê tylko
na potrzeby centralnego ogrzewania. Kot³y dwufunkcyjne dodatkowo przygotowuj¹ ciep³¹ wodê u¿ytkow¹.
Palniki olejowe
Kot³y olejowe s¹ wyposa¿one w palniki wentylatorowe, w których ciœnienie powietrza i oleju jest regulowane
w taki sposób, ¿e zapewnia mieszanie obu sk³adników w odpowiednim stosunku, dziêki czemu ograniczona
jest emisja szkodliwych zwi¹zków. Palnik kot³a mo¿e mieæ regulacjê p³ynn¹, jednostopniow¹, dwustopniow¹
lub trzystopniow¹, umo¿liwiaj¹c¹ ustawianie w kilku po³o¿eniach, zale¿nie od potrzeb. Regulacja p³ynna
umo¿liwia automatyczn¹ regulacjê mocy w zale¿noœci od temperatury. Nowa generacja palników olejowych
pozwala na wyeliminowanie zjawiska tworzenia siê sadzy w procesie spalania. Dziêki wytwarzanemu podci-
œnieniu och³odzone gazy grzewcze s¹ zasysane z powrotem do gor¹cej strefy palnika, wskutek czego olej od-
parowuje ca³kowicie ju¿ podczas mieszania i spala siê przezroczystym niebieskim p³omieniem, praktycznie
bez sadzy. Jest to tak zwany palnik niebieskiego p³omienia (niebieski palnik). Palnik mo¿e byæ wyposa¿ony w
klapê ekonomicznej pracy odcinaj¹c¹ ci¹g zimnego powietrza podczas przerwy w pracy palnika, co zmniej-
sza straty energii. Przep³yw powietrza mo¿e byæ regulowany. Do palnika mo¿e byæ do³¹czony licznik godzin
pracy i licznik zu¿ycia oleju.
Zbiorniki na olej
Zbiorniki na olej
naziemne
podziemne
Olej opa³owy musi byæ magazynowany w specjalnie do tego celu przeznaczonych zbiornikach. Wielkoœæ do-
biera siê zale¿nie od przewidywanego zu¿ycia paliwa w ci¹gu roku. Je¿eli zainstalowany kocio³ olejowy jest
jednofunkcyjny (zasila tylko centralne ogrzewanie), paliwo bêdzie potrzebne tylko podczas trwania sezonu
grzewczego. Je¿eli kocio³ jest dwufunkcyjny (ogrzewa te¿ wodê u¿ytkow¹), potrzebna iloœæ paliwa bêdzie od-
powiednio wiêksza.
Zbiorniki na paliwo mog¹ byæ
naziemne
lub
podziemne
, zainstalowane na zewn¹trz lub wewn¹trz budynku.
Zbiorniki stoj¹ce wewn¹trz budynku s¹ zwykle naziemne i wymagaj¹ odpowiedniego pomieszczenia. Zbiorni-
ki stoj¹ce na zewn¹trz mog¹ byæ naziemne lub podziemne. Zbiorniki podziemne mog¹ byæ ca³kowicie lub czê-
œciowo zag³êbione w gruncie. Zbiorniki instalowane na zewn¹trz, naziemne lub podziemne, musz¹ mieæ za-
bezpieczenie przed przeciekaniem oleju do gruntu w przypadku uszkodzenia. Instalacja zbiorników z olejem
wymaga te¿ spe³nienia odpowiednich warunków konstrukcyjnych (dostateczna noœnoœæ stropu lub gruntu).
Zbiorniki po³¹czone s¹ z kot³em przewodami. System mo¿e byæ jedno– lub dwuprzewodowy. W systemie jed-
noprzewodowym wystêpuje tylko przewód zasilaj¹cy. W systemie dwuprzewodowym wystêpuj¹ dwa prze-
wody: zasilaj¹cy i powrotny, którym nadmiar paliwa jest odprowadzany do zbiornika. Przewody mog¹ byæ wy-
konane z miedzi, stali lub aluminium. Musz¹ byæ szczelne. Zbiorniki musz¹ byæ wyposa¿one w sygnalizator
wycieku paliwa.
Zbiorniki na olej musz¹ byæ stale kontrolowane oraz okresowo czyszczone. Olej jest dostarczany przez firmy
zajmuj¹ce siê jego dystrybucj¹, które zapewniaj¹ sta³e dostawy. Najwygodniejsze jest uzupe³nianie paliwa raz
w roku, chyba ¿e pojemnoœæ zbiorników na olej jest zbyt ma³a jak na potrzeby gospodarstwa domowego i ko-
nieczne s¹ czêstsze dostawy. Nape³nianie zbiorników olejem musi odbywaæ siê pod kontrol¹. Ka¿dy zbiornik
mo¿e byæ nape³niony do okreœlonego poziomu (oznaczonego przez producenta). Kontrolê nape³niania mo¿e
u³atwiæ czujnik maksymalnego nape³nienia, który wspó³pracuje z cystern¹. Stopieñ nape³nienia zbiornika musi
byæ te¿ kontrolowany podczas eksploatacji. Je¿eli niemo¿liwa jest kontrola wizualna (zbiornik przezroczysty),
to musi byæ zainstalowany wskaŸnik nape³nienia zbiornika.
Zbiorniki na olej s¹ stalowe lub z tworzyw sztucznych (¿ywicy poliestrowej wzmocnionej w³óknem szklanym,
polietylenu wysokiej gêstoœci), jednop³aszczowe lub dwup³aszczowe. Zbiorniki dwup³aszczowe s¹ wykonane
ca³kowicie ze stali lub mog¹ mieæ wewnêtrzn¹ czêœæ z tworzywa. Zbiorniki z tworzywa sztucznego mog¹ byæ
³¹czone w baterie (5– 25 sztuk). Czêsto s¹ przezroczyste, co umo¿liwia wizualn¹ kontrolê poziomu nape³nia-
nia. Mog¹ byæ dodatkowo wyposa¿one w przewody odpowietrzaj¹ce i systemy zabezpieczenia przed przeni-
kaniem zapachu oleju.
INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003
INSTALACJE
357
Warunki bezpieczeñstwa podczas sk³adowania oleju opa³owego
Pomieszczenia przeznaczone do przechowywania oleju wewn¹trz budynku traktowane s¹ jako zagro¿o-
ne niebezpieczeñstwem po¿aru, dlatego musz¹ spe³niaæ odpowiednie wymagania w zakresie instalacji i
wentylacji, odleg³oœci zbiorników od œcian, stropów i pod³ogi. Drzwi od pomieszczenia, w którym sk³a-
dowany jest olej, musz¹ byæ przeciwpo¿arowe, samozamykaj¹ce i otwieraæ siê na zewn¹trz. Temperatu-
ra w pomieszczeniu nie mo¿e przekroczyæ 40°C. Pomieszczenie nie mo¿e ³¹czyæ siê bezpoœrednio z po-
mieszczeniami, w których mo¿e wyst¹piæ otwarty ogieñ. Posadzka musi byæ wykonana z materia³u trud-
nopalnego i byæ nieprzepuszczalna (w celu zapobie¿enia przedostaniu siê oleju do ni¿ej po³o¿onych po-
mieszczeñ lub do gruntu).
Automatyka kotła
Urz¹dzenia automatycznego sterowania dostosowuj¹ pracê kot³a do temperatury na zewn¹trz budynku.
Wchodz¹ w sk³ad wyposa¿enia kot³a lub stanowi¹ uk³ady zewnêtrzne, mog¹ce wspó³pracowaæ z kot³em (na-
le¿y je wtedy oddzielnie dokupiæ).
Termostat
(czasami wiêcej ni¿ jeden) wchodzi w sk³ad podstawowego wyposa¿enia wiêkszoœci kot³ów.
Umo¿liwia ustawienie ¿¹danej temperatury centralnego ogrzewania (zale¿nie od typu instalacji). Dodatkowy
termostat pokojowy
reguluje pracê kot³a (w³¹cza i wy³¹cza palnik kot³a) zale¿nie od temperatury panuj¹cej w
pomieszczeniu, w którym jest zainstalowany. Na sterowniku mo¿e znajdowaæ siê przycisk oszczêdzania, po
wciœniêciu którego (na przyk³ad przed wyjœciem z domu) w³¹czony zostanie obni¿ony tryb ogrzewania. Po po-
wrocie i ponownym wciœniêciu przycisku nast¹pi powrót do poprzednio realizowanego programu.
Termostatów pokojowych nie powinno siê umieszczaæ w kuchniach i ³azienkach, gdzie temperatura mo¿e
byæ okresowo wy¿sza ni¿ w pozosta³ej czêœci mieszkania. Najlepiej instalowaæ je w miejscach, gdzie
temperatura jest stosunkowo stabilna (np. w sypialni).
Programator czasowy
umo¿liwia zaprogramowanie temperatury, jaka ma panowaæ w pomieszczeniach o
okreœlonych godzinach (np. ogrzewanie mo¿e siê wy³¹czaæ podczas nieobecnoœci domowników i w³¹czaæ
przed ich powrotem do domu). Mo¿na ustaliæ ni¿sz¹ temperaturê w niektórych godzinach, na przyk³ad w nocy.
Nale¿y tylko pamiêtaæ o tym, ¿e kot³y posiadaj¹ pewn¹ bezw³adnoœæ ciepln¹, polegaj¹c¹ na tym, ¿e ¿¹dana
temperatura osi¹gana jest dopiero po pewnym czasie.
Krzywa grzania
Regulator pogodowy
steruje prac¹ kot³a zale¿nie od temperatury na zewn¹trz budynku, dopasowuj¹c do
niej temperaturê wewnêtrzn¹. W sk³ad regulatora pogodowego wchodz¹: czujnik temperatury powietrza ze-
wnêtrznego, czujnik temperatury wody (zasilaj¹cej centralne ogrzewanie) oraz regulator elektroniczny, steru-
j¹cy prac¹ kot³a na podstawie informacji otrzymanych z obu czujników. Dodatkowo regulator mo¿e byæ wy-
posa¿ony w czujnik temperatury wewnêtrznej, który na bie¿¹co modyfikuje temperaturê wody. Wykres zale¿-
noœci pomiêdzy temperatur¹ zewnêtrzn¹ i temperatur¹ wody nazywa siê
krzyw¹ grzania
. Czujnik temperatu-
ry powietrza zewnêtrznego umieszcza siê na œcianie zewnêtrznej budynku, w takim miejscu, aby odczyty by³y
stosunkowo miarodajne. Czujnik temperatury wody umieszcza siê na rurze zasilaj¹cej instalacjê centralnego
ogrzewania. Czujnik temperatury wewnêtrznej umieszcza siê wewn¹trz budynku. Regulator elektroniczny do-
stosowuje temperaturê wody przeznaczonej do zasilania instalacji centralnego ogrzewania do temperatury ze-
wnêtrznej, zgodnie z krzyw¹ grzania. Niektóre regulatory pogodowe potrafi¹ automatycznie dobieraæ krzyw¹
grzania dla danego budynku. Regulator pogodowy mo¿e byæ dodatkowo wyposa¿ony w programator dobowy
i tygodniowy, sterowany zegarem.
Czujnik ci¹gu kominowego
powinien stanowiæ wyposa¿enie ka¿dego kot³a. W przypadku zaniku ci¹gu
wskutek zatkania siê przewodu kominowego lub niedostatecznej iloœci œwie¿ego powietrza potrzebnego do
spalania palnik kot³a gaœnie automatycznie po okreœlonym czasie. Zapobiega to cofaniu siê spalin.
Instalacja grzewcza mo¿e byæ
sterowana zdalnie lub radiowo
, a nawet za poœrednictwem sieci telefonicznej.
Informacja jest wówczas przekazywana do centrali komputerowej firmy instalatorskiej lub do firmy serwiso-
wej.
Jak dobraæ moc kot³a?
Moc kot³ów pojemnoœciowych okreœla siê na podstawie bilansu cieplnego budynku. Obliczenie zapo-
trzebowania na ciep³o dla budynku jest doœæ skomplikowane i powinno byæ wykonane przez projektan-
ta.
Moc kot³a powinien dobraæ specjalista. Unikniemy w ten sposób niepotrzebnego przewymiarowania, pro-
wadz¹cego do zwiêkszonego zu¿ycia gazu i gro¿¹cego uszkodzeniem komina.
358
INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003
INSTALACJE
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • zolka.keep.pl

    		•