|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
0 RefRefleksologia. Autor Refleksologia. Autor, Inge Dougans. Wprowadzenie IX Przedmowa XIII Rozdział 1 Podstawy współczesnej refleksologii 1 Rozdział 2 Zasady medycyny chińskiej 15 Rozdział 3 Wykorzystanie wiedzy o meridianach w refleksologii. . 42 Rozdział 4 Pięć elementów i 12 meridianów 67 Rozdział 5 Nakreślanie mapy stóp 175 Rozdział 6 Anatomia, struktura i choroby stóp 219 Rozdział 7 Przebieg leczenia 245 Załącznik System vacuflex 302 Bibliografia 307 Podziękowania 311 Indeks 313 Wprowadzenie W ciągu ostatnich dwudziestu lat refleksologia stała się uznaną formą medycyny naturalnej, uzyskującą powszechną aprobatę na Zachodzie. Wyrosła ona ze znacznie starszego systemu: tradycyjnej chińskiej medycyny (TCM). Praktyka TCM, która powstała kilka tysięcy lat temu, obejmuje akupunkturę i jest zachowywana oraz nieustannie rozwijana do dnia dzisiejszego. Zawiera określone techniki diagnostyczne i zasady terapeutyczne oparte na interpretacji fizjologicznych funkcji oraz patologicznych zmian w ludzkim ciele, której dokonuje terapeuta. Refleksologia, podobnie jak akupresura, polega na uciskaniu określonych punktów i pobudzaniu w ten sposób potencjału samoleczenia organizmu. W refleksologii punkty te znajdują się jednak nie na całym ciele, ale głównie na stopach, refleksolodzy stosują również specyficzne techniki masażu. Choć terapia ta wywodzi się ze starożytnych wschodnich form leczenia, nowoczesna refleksologia rozwijała się głównie na Zachodzie. Kiedy po raz pierwszy pojawiła się w naszym obszarze kulturowym, tradycyjna chińska nauka o kanałach energetycznych, czyli meridianach, oraz związanych z nimi punktach ucisku, nie była powszechnie znana. Dlatego właśnie refleksolodzy niezależnie rozwinęli własną interpretację stref energetycznych w ciele oraz odpowiadających im punktów ucisku. Znajomość dziesięciu stref refleksologicznych stanowi z pewnością wielką pomoc w praktyce refleksologii, jednak lepsze zrozumienie przebiegu kanałów energetycznych możemy uzyskać, odwołując się do TCM. Praktykuję i nauczam refleksologii od ponad 25 lat. W tym czasie jasno uświadomiłam sobie, że elementy tradycyjnej medycyny chińskiej mogą, a wręcz powinny odgrywać zasadniczą rolę w skutecznej praktyce refleksologii. Na przykład przy diagnozowaniu podstawowej przyczyny dolegliwości czy choroby pacjenta chiński system meridianów jest bar- X Refleksologia dziej precyzyjny niż dziesięć stref refleksologicznych. Czas najwyższy, aby refleksolodzy na nowo przyjrzeli się wschodnim korzeniom reflek-sologii i korzystali z tego starożytnego dziedzictwa, udoskonalając w ten sposób swoją praktykę. Istnieje także inna, niezwykle istotna część refleksologii, której jestem wielką orędowniczką, a która nie stanowi elementu tradycyjnego systemu, mianowicie dieta. Refleksologia, podobnie jak wiele innych rozpowszechnionych dzisiaj naturalnych terapii, nie może być z powodzeniem stosowana bez zwracania uwagi na to, jak każdy z nas się odżywia. To, co jemy, ma ogromny wpływ na ogólny stan naszego organizmu, jak również na to, jak reaguje on na terapię. Niezbyt dobre nawyki żywieniowe sprawiają, że blokady* w meridianach i choroby nasilają się i ciału trudniej jest je wyeliminować. Dlatego właśnie częścią leczenia powinna być troska o dietę pacjenta, a szczególnie poziom cukru we krwi oraz równowagę kwasowo-zasadową, ponieważ jeśli w organizmie jest zbyt dużo kwasów, jest on bardziej podatny na choroby i urazy. Jeżeli podejmiemy konkretne działania w celu zachowania zdrowia, dużo łatwiej będzie wyleczyć chorobę lub jej zapobiec. Od wielu lat uczę i praktykuję tego rodzaju nowe, zintegrowane nastawienie do refleksologii, łączące TCM i dietę. Międzynarodowa Szkoła Refleksologii, którą założyłam, ma oddziały na całym świecie i z wielkim powodzeniem naucza się w nich tego właśnie podejścia. Wielokrotnie słyszałam od różnych terapeutów, jak zrozumienie roli TCM oraz diety sprawiło, że stali się bardziej skutecznymi refleksolo-gami. Nadszedł czas, aby upowszechnić tę wiedzę, dlatego zdecydowałam się napisać książkę. W rozdziale 1 przyjrzymy się historii refleksologii oraz temu, jak rozwinęła się ona w system terapeutyczny, który znamy dzisiaj; rozdziały 2 i 3 przybliżą zasady medycyny chińskiej i ukażą, jak można je stosować w refleksologii, aby skuteczniej leczyć; w rozdziale 4 omówiłam tradycyjny chiński system pięciu elementów i 12 meri-dianów z perspektywy zachodniej oraz zinterpretowałam tradycyjne właściwości ognia, ziemi, metalu, wody i drewna dla współczesnego człowieka; rozdział 5 zawiera mapy receptorów na stopach, a szósty - * Inaczej zastoje. Kiedy na przykład w zatokach, oskrzelach czy jelitach zbiera się nadmiar śluzu, blokuje on lub utrudnia swobodny przepływ energii w meridianach [przyp. tłum.]. Wprowadzenie XI studium anatomii, struktury oraz różnych chorób stóp; wreszcie rozdział 7 ukazuje, jak wszystko to składa się w całość i na czym polega pełne leczenie refleksologiczne. Mam nadzieję, że książka ta przyczyni się do zrozumienia reflek-sologii i że ten zintegrowany system przyniesie pożytek terapeutom i pacjentom na całym świecie, pomagając im z jednej strony zachować zdrowie, a z drugiej - leczyć choroby. Życzę wszystkim dużo zdrowia i radości płynącej z dobrego samopoczucia i ogromnej energii. Ingę Dougans Przedmowa Współczesna cywilizacja, rozwój techniki i powszechny w dzisiejszym świecie materializm z jednej strony zapewniają człowiekowi łatwiejsze i dostatnie życie, ale z drugiej narażają go na niebezpieczeństwo utraty zdrowia. Także współczesna medycyna okazuje się często bezradna. W tych okolicznościach absolutnie uzasadniony jest renesans holistycznej wiedzy o człowieku, w tym także sztuki tradycyjnego diagnozowania i uzdrawiania. W ciągu minionych kilkunastu lat można było zauważyć wzrastające zainteresowanie poszukiwaniem i stosowaniem prostych, racjonalnych i skutecznych metod leczenia, które nie powodują niekorzystnych dla organizmu efektów ubocznych. Jedną z takich metod jest refleksologia stóp, czyli nauka o topografii punktów i stref odruchowych na stopach, ich powiązaniu z organizmem oraz sposobie masażu stóp w celach terapeutycznych. Stopy są jednym z mikrosystemów ludzkiego ciała, który od dawna wykorzystywano w profilaktyce i leczeniu. Na przestrzeni wieków powstało wiele systemów refleksoterapii, ale metoda opisana w niniejszej książce zasługuje na szczególną uwagę. Nareszcie polski czytelnik otrzymuje książkę na temat refleksologii napisaną przez międzynarodowy autorytet w tej dziedzinie, Ingę Dou-gans. Autorka jest założycielką The International School of Reflexology and Meridian Therapy (Międzynarodowa Szkoła Refleksologii i Terapii Meridianów) w Johannesburgu (RPA). Karierę zawodową rozpoczęła w Danii w kwietniu 1981 roku, uzyskując dyplom refleksologa. W październiku tego roku wyemigrowała do Republiki Południowej Afryki i tam otworzyła prywatną klinikę refleksoterapii. W roku 1983 rozpoczęła nauczanie refleksologii, kładąc podwaliny pod pierwszą na świecie szkołę refleksologii uwzględniającą teorię medycyny chińskiej. Jej pionierskie łączenie poglądów współczesnej refleksologii zachodniej oraz dalekowschodniej teorii meridianów i pięciu elementów spowodowało, XIV Refleksologia że szkoła zdobyła dobrą międzynarodową reputację. Takie podejście metodyczne oraz rozkwit refleksoterapii na świecie i ogromne zainteresowanie ludzi medycyną komplementarną przyciąga do jej szkoły wielu chętnych pragnących studiować refleksologię. Refleksologia według koncepcji Ingę Dougans wykorzystuje receptory na stopach i meridiany w celu uaktywnienia procesów samolecze-nia organizmu i jego powrotu do naturalnej równowagi fizjologicznej (homeostazy). Wszystkie te reakcje zachodzą na drodze odruchowej w układzie nerwowym i energetycznym człowieka. Autorka naucza czy-telnika metody refleksoterapii, która pozwala „czytać" zmiany chorobowe u człowieka na podstawie analizy jego stóp i meridianów narządowych, pomaga zrozumieć i uleczyć ból i inne objawy. W książce poznajemy związek między narządami wewnętrznymi a zmianami patologicznymi widocznymi na stopach. Diagnostyka ta jest nieodzownym instrumentem terapeuty leczącego środkami naturalnymi. Zmiany dostrzegane na stopach należy rozumieć jako skutek procesów wewnętrznych organizmu. Głównym zadaniem w tej metodzie jest praca z pacjentem nad pobudzeniem jego wewnętrznej energii (fizycznej i psychicznej) w celu zwalczenia każdej formy dysharmonii w organizmie. Książka przedstawia teorię i praktykę refleksologiczną w sposób wszechstronny, przejrzysty i logiczny. Zawiera wszystkie elementy racjonalnie prowadzonej terapii: diagnozę, leczenie i monitorowanie wyników. Gruntowne przyswojenie przez czytelnika zawartej tu wiedzy teoretycznej z zakresu podstaw anatomii człowieka, budowy stopy, jej patologii, mapy refleksorycznej stóp oraz praktyczne zapoznanie się z manualnymi technikami masażu receptorów pozwoli mu samodzielnie wykonywać zabiegi i uzyskiwać rzeczywiste efekty terapeutyczne. Autorka adresuje tę książkę do wszystkich zainteresowanych zagadnieniami zdrowotnymi. Z jednej strony mogą to być osoby, które nie miały do tej pory kontaktu z technikami leczniczymi, z drugiej zaś — specjaliści zaangażowani w sztukę leczenia, pragnący wzbogacić swój repertuar terapeutycznych oddziaływań na pacjenta. Publikacja może więc być pomocna w pracy lekarza, fizjoterapeuty, naturoterapeuty, masażysty, pielęgniarki lub kosmetyczki. Z Ingę Dougans łączy mnie kilkuletnia współpraca. Jako młody fizjoterapeuta po studiach na wydziale rehabilitacji poszukiwałem nowych skutecznych form terapii. W ten sposób trafiłem do szkoły w Jo-hannesburgu. Byłem studentem Ingę Dougans, obecnie mam zaszczyt Przedmowa XV prowadzić polski oddział jej szkoły. Podczas szkoleń pod okiem autorki, dyskusji i wielu naszych rozmów zawsze fascynuje mnie jej wiedza o człowieku, którą... wyczytuje ze stóp. Jestem jej wdzięczny za to, czego mogę się od niej uczyć. Wraz z upływem lat stosowania refleksologii wciąż rośnie moje zaufanie do tej terapii. Jest to efektywny, świetnie przemyślany system, który „w rękach" doświadczonego refleksologa staje się doskonałym narzędziem, służącym poprawie kondycji psychofizycznej człowieka. Mam nadzieję, że niniejsza książka pomoże czytelnikowi lepiej poznać pacjenta i własny organizm oraz przyczyni się do tego, że zdołamy dostrzec wewnętrzne nieprawidłowości, zanim przekształcą się w złe samopoczucie i chorobę. Byłby to pierwszy krok w kierunku rzeczywistego zapobiegania chorobom i uczynienia refleksologii metodą profilaktyki zdrowotnej. Dariusz Ruder I Rozdział 1 Podstawy współczesnej refleksologii Wpływy europejskie P ewna forma refleksologii była znana i praktykowana w Europie już w XIV wieku. Według Harry'ego Bonda Bresslera, autora książki pod tytułem Zonę Therapf, terapia uciskowa była doskonale znana w Europie Środkowej i stosowana przez niższe warstwy społeczne w krajach tego regionu, jak również przez lekarzy rodzin królewskich i arystokracji. Dr Adamus i dr Atatis napisali książkę o terapii strefowej, która została opublikowana w 1582 roku. Inną książkę na ten temat, autorstwa dr. Balia, wydano krótko potem w Lipsku. Naukowe podstawy studiowania reakcji odruchowych** wywodzą się z badań neurologicznych przeprowadzonych w 1890 roku przez sir * Harry Bond Bressler, Zonę Therapy, s. 29. *Reflexzang. dosł. „odruch". Receptory to niepoznane dotąd dokładnie przez naukę informacje zawarte w stopach. Nie są one pojedynczymi punktami, to całe powierzchnie niezliczonych punktów. Wszystkie nasze organy, gruczoły i części ciała mają swoje lustrzane odbicie w stopach. Nie ma bólu w ciele, który nie istniałby w stopach, i nie ma bólu w stopach, jaki nie odpowiadałby zaburzeniom w pracy ciała. Stopy opowiadają swoją historię 2-3 lata wcześniej, zanim pojawi się dolegliwość organizmu [przyp. tłum.]. 2 Refleksologia Henry'ego Heada z Londynu. W1898 r. odkrył on strefy na skórze, które zdradzały nadwrażliwość na ucisk, kiedy połączony z nimi nerwami narząd był chory. Po latach badań klinicznych Head wprowadził pojęcia „stref Heada" czy też „stref przeczulicy bólowej". Rosyjskie studia nad odruchami wywodzą się natomiast z psychologii. Twórca rosyjskiej fizjologii Iwan Sieczenow (który odkrył mózgowe hamowanie odruchów rdzeniowych) opublikował w 1870 roku pracę zatytułowaną „Kto musi badać problemy psychologii i w jaki sposób?" Psycholodzy pod przewodnictwem Władimira Bechtierewa, założyciela Instytutu Psychoneurologicznego w Leningradzie, podjęli wyzwanie i badali mózg poprzez odruchy. W tym samym czasie Iwan Pawłów (1849-1936*) przeczytał prace Sieczenowa i przyznał, że jego książka pod tytułem Odruchy mózgowe stała się najważniejszą teoretyczną inspiracją jego własnej pracy nad warunkowaniem. Pawłów poddał teoretyczne studium Sieczenowa gruntownemu metodycznemu badaniu eksperymentalnemu. Rozwinął w ten sposób teorię odruchów warunkowych, dochodząc do wniosku, że istnieje prosty i bezpośredni związek pomiędzy bodźcem a reakcją. Pawłów odkrył, że praktycznie każdy bodziec może działać warunkująco, wywołując reakcję warunkową**. Dzisiaj Rosjanie nadal prowadzą badania nad refleksologia, zarówno z fizjologicznego, jak i z psychologicznego punktu widzenia. Przebadali naukowo efekty terapii refleksologicznej na pacjentach cierpiących na wiele różnych dolegliwości i odkryli, że refleksologia może skutecznie uzupełniać tradycyjną medycynę***. ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plzolka.keep.pl
|
